De nachtdieren

Gisterenavond gingen we naar een regenwoud om nachtdieren te zien. Om te beginnen kregen we zaklampen van onze gids. Toen moesten de lampen nog uit blijven. Dat moest omdat je dan vuurvliegjes kon zien. Je moest goed kijken, dan zag je soms een kort lichtje branden. Na de vuurvliegjes mochten we de lampjes aan doen en gingen we dieper het regenwoud in.

Je moest goed kijken. Dan zag je soms een beestje. Het eerste beest dat we toen zagen was een kakkerlak. Een best wel kleine kakkerlak. Ongeveer anderhalve centimeter lang. Normaal worden ze iets van vier centimeter lang. Daarna zagen we in een holle dikke tak een soort behaarde spin. Heel vies.

Toen we verder liepen zagen we een krekel van ongeveer vier of vijf centimeter lang. Toen een sprinkhaan, ook ongeveer zo groot. Je kunt ze daar herkennen door de antennes. Een sprinkhaan heeft kortere antennes dan zijn lijf.  Een krekel heeft langere antennes dan zijn lijf.

Toen we verder gingen hoorde we een raar geluid. Het klonk ongeveer zo: Nut, nut, nut. Toen we verder gingen zagen we het dier dat dat geluid maakte. Het was een rain frog. Hij was hééél klein en was erg gecamoufleerd.

Toen de gids had uitgelegd dat die kikker dat geluid maakte, gingen we verder. We kwamen uit eindelijk aan bij een boom waar een soort aap zat. Hij kan naar beneden klimmen zijn voeten omdraaien zonder zijn lijf mee te draaien en dan achter uit om hoog klimmen. We probeerde hem te lokken met banaan. Helaas kwam hij niet opdagen.

Dus toen gingen we verder. Helaas vonden we verder niks meer dan slakken en kikkers. Toen besloten we terug te gaan. Toen we weer bij de boom waren, waren bijna alle bananen verdwenen. Toen zij de gids dat we onze lichten uit moesten doen. Toen we de lichten uit hadden gedaan, deed de gids een rood lichtje aan dat niet zo fel was aan.

We moesten stil zijn.

Toen we dat deden vlogen er allemaal vleermuizen rond. Ze kwamen op de bananen af. We probeerden een foto te maken. Maar helaas waren we niet snel genoeg. Toen de vleermuizen weg waren gingen we verder terug. Uiteindelijk zagen we hele rare vogels in een tak zitten. Ik ben vergeten hoe ze heetten.  

Toen we de vogels hadden gezien gingen we echt terug. Op het einde toen we bij de auto waren, zat er nog een vogelspin op de voorkant. Die hebben we gefotografeerd. Daarna gingen we terug en kwamen we weer veilig terug.

Toen we er waren zagen we nog een paar kolibries. Die zaten daar veel elke dag zagen we er minstens vijftig.

Toen gingen we naar bed.

Dat was het avontuur in de nacht. Lars