Het verhaal van Quito
19 juli 2016 - Montañita, Ecuador
Toen we aankwamen na een lange reis gingen we meteen naar binnen, zochten onze bedden op en gingen even liggen. We zaten minstens anderhalf uur in de auto. Dat is niet heel lang. Maar dat vond ik wel. Het was er heeeeeeeeet en ook heeeeeeeeeel saaaaaaaaaaaaai. Maar toen we er bijna waren begon het heel hard te regenen. Ik telde de regendruppels die op het raam naar beneden dropen.
De volgende morgen gingen we met de bus door de stad. Dat duurde ongeveer 3 uur. Onderweg namen we een hotdog.
Aan het einde gingen we naar een soort beeld bovenop een berg. Hij was erg groot.
Toen we na het beeld weer in de bus stapten, zagen we dat het in de stad heeel hard regende. Alles was wazig. Het leek wel mist. We wouden zien of het onze kant op kwam. We deden dat door een gebouw uit te kiezen dat dicht bij ons was een paar minuten later stond het gebouw ook in de (regen)mist. Toen we iets meer naar beneden reden stortte de regen naar beneden. Toen we eindelijk beneden waren renden we naar het hotel. Ik had mijn zonnebril in mijn zak gedaan omdat ik dacht dat hij van mijn hoofd zou vallen. Maar tijdens het rennen sloeg ik mijn zonnebril uit mijn zak. Hij viel wel vijf meter vooruit en belande beneden in een steeg. Dus ik moest hem in de regen gaan halen. Toen ik in het steegje was zag ik hem liggen. De brilglazen waren eruit. Gelukkig kon ik ze er in zetten. Toen we weer binnen waren gingen we eten. Ze hadden een keuken waarbij je zelf het eten maken. Het was heerlijk. En zo was de eerste dag in Quito al een spannend avontuur.
Groetjes, Lars van Dommelen
Wat een mooi reisverhaal weer.
Die donderwolk ziet er indrukwekkend uit en dat beeld is niet alleen heel groot maar ook wel een beetje raar.
Wij wisten niet dat Quito zulke steile straten heeft.
Wij hebben ook nog een stapeltje brillen liggen zonder glazen, we weten nu wie ze kan repareren !
Veel groeten.
Wat een spannend verhaal.
Het lijkt me wel een heel stoer gezicht, om de stad zo in de regen te zien.
Jullie leren wel veel daar, spreken straks vast vloeiend Spaans en kunnen ook nog koken.
Liefs Suzanne
Hartstikke leuk reisverhaal heb je gemaakt!
Je moet maar denken: Na regen komt zonneschijn! En zeker met een zonnebril zonder glazen is het altijd een heldere wereld!!
Liefs xxxxx
Wat maken jullie veel mee! Om van boven de stad te zien liggen, moet je soms een stuk rijden. Je zit dan wel lekker droog! Na zoveel restaurant eten,moet het fijn zijn zelf eens iets te koken. Knap hoor! Goed verhaal! Liefs, Else